به گزارش نسیم اقتصاد، استباط مستمعین اینست که ایشان فردی با تفکرات آموزشی خانواده محور است نه مدرسه محور و به انجام تکالیف حاکمیت در حوزه آموزش عمومی اعتقادی ندارد و یا تجربه کافی ندارد.

مقداری تامل نسبت به محتوای سخن و دیدگاه آقای دکتر باغگلی و آینده نظام آموزشی ما را به نتایج بهتری و به معرفت و باور صادق از مسیر سنجش و ارزیابی عادلانه و هوشمندانه داده ها رهنمون خواهد ساخت.

[ البته ایشان به نسبت وسعت و گستردگی حوزه آموزش و پرورش و جمعیت چند میلیونی تحت تعلیم نظام آموزش عمومی و جمعیت میلیونی معلمان مدارس حوزه آموزش و پرورش ، به جهت جوان بودن در معرض تجربه سطوح مدیریتی ستادی وزارتخانه قرار نداشته اند اما ضمن برخورداری از تجربه مدیریت اجرایی موفق در حوزه محتوای کار وزارتخانه که آموزش و پرورش است و محور مهم و اساسی کار وزارتخانه هم همین حوزه آموزش و پرورش است فردی مجرب و دارای برنامه و عملکرد مقبول و در خور توجه هستند.]

اما آنچه که مورد بحث ماست ماهیت و محتوای برنامه ارائه شده و دیدگاههای ایشان و وزرای پیشنهادی جوان کابینه برای حوزه علمی و فرهنگی و اقتصادی است.

برنامه های وزرای پیشنهادی را می توان از سنجش روند آموزش های آکادمیک و پرورش شخصیت وزرای جوان در طی سنوات گذشته و ارزیابی نظرات و دیدگاههای ایشان از منظر جامعه علمی کشور و بررسی مقالات و کتب چاپ شده و عملکرد آموزشی ایشان در دانشگاهها رصد نمود.

    واقعیت اینست که وزرای جوان خصوصا آقایان دکتر خاندوزی، دکتر عبدالملکی، دکتر باغگلی، دکتر اسماعیلی، دکتر ساداتی نژاد که برای اداره و راهبری سه حوزه بسیار مهم علمی، فرهنگی و اقتصادی کشور پیشنهاد شده اند افرادی متخصص و دارای دیدگاه علمی مقبول و عملکرد منطبق با دیدگاههای علمی هستند.

خصیصه شاخص ایشان نیز آگاهی نسبت به علوم و اتفاقات جهان نوین در حوزه تخصصی است که باعث میشود علاوه بر توانایی اداره امور جاری در حوزه تحولات جهانی نیز در حوزه ماموریت دارای دیدگاه ، برنامه و افق دید قابل تحسین باشند و این خصیصه ایست که تعیین عیار آن در آینده و بدست آیندگان در دهه آینده بدست خواهد آمد.

سیر تحولات جهان بسیار سریع و تصاعدی در حال بوقوع پیوستن است.
ساده ترین مثال این تحولات نوین پیشرفت و تغییرات پی در پی و با فاصله زمانی کوتاه در حوزه نرم افزارها و کامپیوتر و اینترنت و گوشی های موبایل هست.

 جهان در 10 سال بعد با دنیای امروز بسیار متفاوت و سیر تحولات آن متحیر کننده و غافل گیرکننده خواهد بود.

جناب دکتر باغگلی تحلیلی کوتاه در مورد شیوه های نوین آموزش در جهان تحول یافته و انتخاب های پیش روی خانواده ها در نظام نوین جهانی را ارائه نمودند که رویکردی واقع بینانه،، هوشمندانه و قابل تاملی است و البته تشریح علل و سبب این وضعیت برای اقناع بخشی افکار عمومی ضرورت دارد.

وقوع این اتفاق در جهان آینده اجتناب ناپذیر است و در کشورهای جهان سوم نیز با کمی تاخیر زمانی حادث خواهد شد.

اما مسائل بسیار مهم تر و گسترده تری در پیش روی کشور و مردم جامعه ایران قرار دارد، موضوع تغییرات جهانی و اثرات آن بر جوامع بسیار پیچیده تر و گسترده تر و عمیق تر از آن چیزی است که بطور نمونه در حوزه آموزش اکنون مطرح است.

   سخن جناب دکتر باغگلی را میتوان به نیشتری تشبیه کرد که لازم است به جامعه ، دولتمردان و سیاستگذاران کشور وارد شود،
و آن اصابت تغییرات جهانی به تمامی علوم ، حوزه ها ، بخش های جامعه ایران و ارکان حاکمیتی به موازات سایر جوامع است.
این تغییرات از سطوح پایین جوامع تا مقوله شیوه حکمرانی را شامل خواهد شد و کشور ما نیز در 10 یا نهایتا با کمی تاخیر زمانی تا 15 سال آینده با مدل مدیریتی و حکمرانی کنونی قدرت تاب آوری در برابر سرعت ، گستردگی و عمق تحولات جهانی را نخواهد داشت و ما نمی توانیم با همین مدل مدیریتی و حکمرانی در عرصه جهانی حتی در عرصه داخلی به اهداف مد نظر دست یابیم و به سمت تامین امنیت پایدار حرکت کنیم.

لذا بقول بزرگان 0برنده کسی است که زودتر از دیگران به استقبال آینده می رود()

آمادگی تمامی بخش های کشور خاصه بخش آموزش ، فرهنگ  و اقتصاد برای استقبال از تحولات سریع و بنیادین ضرورتا اجتناب ناپذیر است و سیاستگذاران کشور ضرورتا باید دولتمردان( اعضاء کابینه دولت) را با این نگاه بکار بگمارند.

اگر ما تمایل به اول شدن و جهانی شدن در علوم مختلف داریم به موازات آن باید آمادگی دخالت علوم مختلف خاصه علوم شناختی و هوش مصنوعی بر امورات مختلف جامعه و شئون زندگی مردم کشورمان و به تبع آن اثرگذاری بر فرهنگ ، آموزش ، اقتصاد و سایر حوزه ها را نیز داشته باشیم چراکه این از خصائص مقتضیات آن زمان است.

البته تصمیم مطلوب آنست که با آمادگی به استقبال تحولات جهانی برویم تا ضمن پذیرش اصلاحات توان تاب آوری جامعه اسلامی- ایرانی را حفظ نماییم.

گرچه ما سالها در این زمینه عقب هستیم و دولتمردان کشور نخواستند یا نتوانستند اقدامات قابل توجه و جامعی در همه حوزه ها پایه ریزی کرده و به انجام برسانند مع الوصف مجموعه دولت سیزدهم که در آغاز راه است ضرورت دارد با نگاه و توجه جدی به تغییرات سریع جهانی وارد اداره کشور شود و با درک اینکه چه مخاطراتی در بخش های مختلف جامعه و مدل حکمرانی مواجه کشور و نظام خواهد بود با کار بست سیاست ها و برنامه های جامع مجموعه مدیران دولت و سایر مسئولان اجزای حاکمیت را با خود همراه سازد !!

لذا این موضوع مهم در مقطع کنونی باید بعنوان بخش مهم برنامه وزرای پیشنهادی در کنار برنامه اداره امور جاری ارائه شود و مجلس نیز با جدیت ضمن مطالبه به ارزیابی و سنجش برنامه هر وزیر در این خصوص همت بگمارد.

با بررسی سبقه آموزشی و نظریات وزرای پیشنهادی برای حوزه علمی، فرهنگی و اقتصادی همچون دکتر باغگلی و دکتر اسماعیلی و دکتر خاندوزی و دکتر عبدالملکی و دکتر ساداتی نژاد و...  میتوان پی برد که انتخاب اعضای کابینه توسط رئیس جمهور محترم علاوه بر توجه به تجارب و دیدگاههای صائب علمی در امور جاری کشور  به میزان زیادی متاثر از دیدگاه نوین این آقایان نسبت به تغییرات نظام جهانی و آمادگی برای استقبال از تغییرات و تحولات و متناسب سازی حوزه تحت مدیریت و نهایتا تلاش برای اصلاح ، ارتقاء و حفظ مدل حکمرانی اسلامی- انقلابی و تقویت تاب آوری آن در برابر تحولات نامتجانس است.

در واقع اداره امور جاری مملکت فقط مطمع نظر کارگروه ها و جناب دکتر رئیسی نبوده است.

 امیدوارم درک این واقعیت از سوی همه اعضاء کابینه و سایر مدیران و سیاستگذاران کشور علی الخصوص نمایندگان محترم مردم در مجلس شورای اسلامی درکی عمیق و متناسب باشد.

همچنین شایسته است اهمیت این رویکرد برای اقشار مختلف جامعه بویژه اندیشمندان و فرهیختگان و محققین کشور تبیین شود تا بدنه جامعه نیز با سیاستگذاران و مجریان کشور هم آواء گشته و همراهی و هم افزایی در انجام سیاست گذاری و انجام ماموریت ها داشته باشند.
بی شک در جهان آینده مرز ورود تحولات جهانی به درون هر جامعه ای هم سو شدن انگیزه و غرایز فردی قاطبه افراد آن جامعه است و در چنین جامعه ای نقش طبقات اجتماعی در نوع، میزان و عمق هم سوئی نقش تعیین کننده ای است از این رو جامعه محوری و کاهش فاصله کمی و کیفی رابطه مردم با دولتمردان و حاکمیت بسیار تعیین کننده است.

از لوازم ضروری پرداختن به این واقعیت مهم پس از برنامه محور بودن وزارتخانه ها و دستگاهها و نهادهای دولتی کشور اینست که پس از اخذ رای اعتماد مجموعه هیئت دولت بدوا به تغییرات ساختاری درون دستگاهها همچون تفکیک و احیاء یا ایجاد برخی وزارتخانه ها و مراکز هم به شکل جدی ورود کند تا هر دستگاه بتواند بر اساس نظام آمایش و پایش نیروی انسانی مدیرانی شایسته را برای انجام ماموریت های جاری و فوق برنامه اش بکار بگمارد و مدیران ارشد نیز با اصلاح و ارتقاء برنامه ها با نگاه فرابخشی و با اتکاء به علوم میان رشته ای و فرهنگ بومی و مشارکت مردمی مجموعه تحت مدیریتشان را بدرستی راهبری و اداره کنند بگونه ایکه دهه آتی دهه غافلگیری کشور و حکمرانان نظام نباشد.

و شایسته است سایر ارکان اجرایی و نهادهای حاکمیتی ، عمومی و انقلابی هم به این رویکرد دولت توجه جدی نموده و سیاست ها ، برنامه ها و ساختار خود را به سمت متناسب سازی حرکت دهند تا همه اجزای حاکمیت و جامعه با آمادگی مطلوب در برابر تغییرات جهانی مواجهه مطلوب داشته باشند و در برابر تحولات نامتجانس فرهنگی، اجتماعی ، عقیدتی و الگوی حکمرانی توان تاب آوری خود را ارتقاء بخشیده و مدل حکمرانی اسلامی- انقلابی - ایرانی را حفظ نمایند.
یاحق
مهدی حسینی-( محقق گام دوم)