به گزارش نسیم اقتصاد، آژانس بین‌المللی انرژی (IEA)، به تازگی، با پیش‌بینی اینکه عرضه نفت در سال جاری، 600 هزار بشکه در روز از تقاضا پیشی می‌گیرد و تقاضا برای نفت رشد کمتری خواهد داشت، به خریداران بازار نفت شوک داد. اما چنین دیدگاهی به آژانس بین‌المللی انرژی منحصر نیست. بزرگ‌ترین شرکت‌های بازرگانی نفت جهان نیز زنگ خطر را به صدا در آورده‌اند و انتظار دارند با افزایش تولید در داخل و خارج از گروه اوپک، قیمت نفت نزولی شود.
 
توربیون تورکوئیست، رئیس شرکت گانوور در مصاحبه‌ای با بلومبرگ در حاشیه کنفرانس انرژی «سراویک» گفت: میزان حفاری نفت در داخل و خارج از اوپک، بسیار بیشتر از رشد تقاضاست. در واقع تولید نفت رو به افزایش است. اداره اطلاعات انرژی آمریکا نیز در جدیدترین گزارش «چشم انداز کوتاه مدت انرژی» خود اعلام کرد انتظار دارد تولید نفت آمریکا در سال جاری، 400 هزار بشکه در روز افزایش یابد و به 13.6 میلیون بشکه در روز برسد که موقعیت این کشور را به عنوان بزرگترین تولیدکننده جهانی مستحکم می‌کند و دلیل اصلی ضعف قیمت نفت است.
 
با این حال اوپک پلاس نیز نفت بیشتری تولید می‌کند، یا به عبارتی، برخی از اعضای این گروه بیش از سهمیه خود تولید می‌کنند. طبق جدیدترین گزارش ماهانه اوپک، میانگین نرخ روزانه تولید قزاقستان در فوریه، 1.767 میلیون بشکه بود که بسیار بالاتر از سهمیه 1.468 میلیون بشکه در روز تعیین شده برای این کشور تحت توافق نفتی اوپک پلاس است. نیجریه هم بالاتر از سهمیه‌اش، نفت تولید کرد اما تولید مازاد، به میزان چشمگیری کمتر بود و بیش از 70 هزار بشکه در روز از سقف خود فراتر رفت.
 
در این بین، در سمت تقاضا، به نظر می‌رسد که بسیاری نگران رویکرد دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا در سیاست تجاری و اعمال تعرفه‌های واردات چشمگیر هستند. نگرانی‌ها بر تعرفه‌ها متمرکز است که به تقاضا برای نفت آسیب می‌زند، زیرا کالاهای متعدد را گران‌تر می‌کند. برخی از تعرفه‌ها به‌ ویژه تعرفه‌های فولاد و آلومینیوم که دولت ترامپ به تازگی اعلام کرد، ممکن است تاثیر منفی بر هزینه‌های صنعت نفت و گاز، داشته باشد. با این حال، این تاثیر احتمالا اندک است.
 
به گفته راسل هاردی، مدیرعامل شرکت بازرگانی ویتول، تحولات کنونی در عرضه و تقاضا می‌تواند قیمت نفت را به طور مداوم پایین بیاورد و به 60 تا 80 دلار در هر بشکه برساند. هاردی همچنین گفت: وست تگزاس اینترمدیت ممکن است در مقطعی به زیر 60 دلار در هر بشکه سقوط کند، اما احتمالا چنین وضعیتی برای مدت طولانی ادامه نخواهد یافت.
 
در این بین، یکی از تحلیلگران برجسته نفت گفت جهان وارد دوران اوج تجارت نفت شده است. به گفته جف کوری، تحلیلگر سابق گلدمن ساکس که در حال حاضر با کارلایل همکاری می‌کند، تجارت بین‌المللی نفت در سال 2017 به اوج خود رسید و از آن زمان، به دلیل افزایش برق بادی و خورشیدی که به صورت داخلی تولید می‌شوند، رو به کاهش بوده است.
 
جدیدترین گزارش انرژی بانک جی پی مورگان با این دیدگاه مخالفت است. مایکل جمبالست، نویسنده این گزارش خاطرنشان می‌کند که پس از 9 تریلیون دلار هزینه که طی یک دهه گذشته در سراسر جهان برای وسایل نقلیه بادی، خورشیدی، برقی، ذخیره انرژی، شبکه‌های برق و گرما و برق صرف شده، گذار به انرژی‌های تجدید پذیر هنوز پیشرفت تدریجی دارد. سهم انرژی‌های تجدیدپذیر از مصرف انرژی نهایی، به آهستگی به میزان 0.3 تا 0.6 درصد در سال رشد می‌کند.
 
این اظهارات نشان می‌دهد در حالی که به نظر می‌رسد تعادل بازار نفت به سمت مازاد عرضه متمایل است، ممکن است لزوما تصویر دقیقی نباشد. تقاضا به طور مکرر، جنبه مثبت را غافلگیر کرده و خلاف برآوردها ظاهر شده است. بارزترین نمونه اخیر، مربوط به سال گذشته است که اداره اطلاعات انرژی، کاهش تقاضا برای سوخت را در اواخر بهار برآورد کرده بود، اما اعداد واقعی، افزایش را به بالاترین حد خود نشان داد. مثال اخیر نشان می‌دهد که نباید همه پیش‌بینی‌ها و ارزیابی‌ها را باور کنیم. رئیس آژانس بین‌المللی انرژی، چهار سال پس از اینکه در نقشه راه آژانس بین‌المللی انرژی گفت عرضه جدید نفت و گاز به صفر خالص می‌رسد، زیرا جهان نیاز به سرمایه‌گذاری بیشتر در نفت ندارد، در کنفرانس «سراویک»، خواستار سرمایه‌گذاری بیشتر در نفت و گاز شد و اظهار کرد: نیاز به سرمایه‌گذاری‌های بالادستی نفت و گاز وجود دارد.
 
بر اساس گزارش اویل پرایس، بنابراین، به نظر می‌رسد که در مقطع فعلی، قیمت نفت برای یک دوره طولانی رکود آماده شده، زیرا عرضه به طور مداوم از تقاضا بیشتر است و تولیدکنندگان هنوز آسیب چندانی ندیده‌اند تا فعالیت خود را کنترل کنند. با این حال، بخشی از حرکت قیمت نفت ناشی از پیش‌بینی‌ها و تخمین‌هایی است که ممکن است نادرست باشند. این به نوبه خود منجر به اصلاح قیمتی می‌شود که شدت آن، به میزان دقیق یا نادرست بودن پیش‌بینی‌ها و برآوردها بستگی دارد.