به گزارش نسیم اقتصاد به نقل از روابط‌عمومی شرکت نفت و گاز پارس به نقل از شانا، افشین جوان بزرگ‌ترین دستاورد کشور در اواخر دهه 70 و اوایل دهه 80  را توسعه فازهای میدان گازی پارس جنوبی عنوان کرد و گفت: در این دوره، با اتخاذ سیاست‌های کلان در بخش انرژی، برنامه‌ریزی‌های دقیق و تأمین سرمایه لازم، روند توسعه این میدان مشترک با قطر به‌شکل چشمگیری شتاب گرفت.
 
وی با بیان اینکه با آغاز عملیات اجرایی و تکمیل تدریجی چند فاز، ظرفیت تولید گاز کشور افزایش یافت و ایران توانست سهم بیشتری از این میدان عظیم را برداشت کند، خاطرنشان کرد: این توسعه، افزون بر تأمین نیاز داخلی به گاز، زمینه‌ساز گسترش صنایع وابسته از جمله پتروشیمی، نیروگاه‌ها و واحدهای صنعتی شد.
 
جوان افزود: همچنین در این دوره، زیرساخت‌های کلیدی مانند احداث پالایشگاه‌های جدید، توسعه شبکه انتقال گاز و ایجاد صنایع پایین‌دستی تقویت و سبب افزایش بهره‌وری، کاهش وابستگی به واردات سوخت و ایجاد اشتغال گسترده در مناطق جنوبی کشور شد.
 
نماینده سابق ایران در هیئت عامل اوپک توسعه فازهای پارس جنوبی در این مقطع زمانی را یکی از مهم‌ترین اقدام‌ها برای تقویت امنیت انرژی کشور، افزایش درآمدهای ارزی و ارتقای جایگاه ایران در بازار جهانی گاز دانست و گفت: معتقدم در زمینه سرمایه‌گذاری در پارس جنوبی و تسهیل قرارداد با طرف‌های خارجی، اگر انعطاف‌پذیری بیشتری داشتیم و سیاست‌های جذب سرمایه را هوشمندانه‌تر طراحی می‌کردیم، می‌توانستیم پا به پای قطر در توسعه این میدان عظیم گازی پیش برویم.
 
وی با اشاره به اقدامات قطر در این میدان مشترک گفت: قطر با بهره‌گیری از منابع مالی گسترده، جلب سرمایه‌گذاری خارجی و همکاری با شرکت‌های بین‌المللی، توانست سهم بیشتری از این میدان مشترک را برداشت کند و جایگاه خود را در بازار جهانی گاز تثبیت کند، در مقابل، ایران به‌دلیل موانع متعددی مانند محدودیت‌های ناشی از تحریم‌های بین‌المللی و چالش‌های حقوقی و بوروکراتیک، نتوانست از تمام ظرفیت‌های موجود برای جذب سرمایه و فناوری‌های پیشرفته بهره ببرد، البته باید در نظر داشت که تحریم‌ها و فشارهای داخلی نقش قابل‌توجهی در کُند شدن روند توسعه این میدان داشتند. این محدودیت‌ها، افزون  بر کاهش امکان جذب سرمایه خارجی، سبب افزایش هزینه‌های اجرایی پروژه‌ها، محدود شدن دسترسی به فناوری‌های روز و کاهش سرعت توسعه فازهای مختلف پارس جنوبی شد.
 
جوان افزود: در مجموع اگر ایران می‌توانست سیاست‌های سرمایه‌گذاری خود را منعطف‌تر تنظیم کند، همکاری گسترده‌تری با شرکت‌های بین‌المللی داشته باشد و موانع داخلی را کاهش دهد، احتمالاً روند توسعه صنعت نفت با سرعت بیشتری پیش می‌رفت.
 
افشین جوان در فاصله سال‌های 1402 تا 1403  نماینده ایران در هیئت عامل اوپک و از سال 1399 تا 1402 مدیرکل امور اوپک و روابط با مجامع انرژی بوده است.