به گزارش نسیم اقتصاد، محمد لاهوتی - رئیس کمیسیون صادرات اتاق ایران - در گفت‌وگو با ایسنا، ضمن اشاره به شرایط و عوامل اثرگذار اخیر بر نوسانات بازار ارز تشریح کرد: گذشته از اینکه ایران یک کشور در حال توسعه است، همچنین، تحت تحریم‌های تحمیلی اقتصادی قرار داد که مجموع این عوامل دورنی و بیرونی، اثر خود را بر رو مولفه‌های اقتصادی کشور نشان داده است. به عنوان مثال با اتفاقات سوریه و همچنین مسئله جنگ لبنان، بازار ارز در ایران نیز متاثر شد که با آمدن ترامپ نیز، این ریسک‌های سیاسی- اقتصادی تداوم یافت و تاثیر خود را بر بازار ارز کشور بر جای گذاشت.
 
وی در رابطه با مولفه تورم و اثر آن بر نرخ ارز اظهار کرد: مورد دیگر مربوط به نرخ تورم کشور است که هر ساله با توجه به نرخ تورم 40 درصد در کشور، همه کالاها و بازارها از تورم تاثیر پذیرمی‌شوند. با این حال، در برخی از کالاها یا بازارها که عرضه یا مدیریت آن در اختیار دولت بوده و یا دولت در آن نقش اثرگذار جدی دارد، برای مثال در موضوع ارز، دولت می‌تواند آن را کنترل کند. اما این کنترل نیز یک بازه زمانی دارد به طوری که در گذشته شاهد آن بودیم که نرخ ارزی مانند نیما حدود دو سال در محدوده 37 تا 40 هزار تومان بود و در نهایت دولت مجبور شد که سقف نیما را بردارد و امروز به محدوده 67 هزار تومان رسیده است.
 
رئیس کمیسیون صادرات اتاق ایران ادامه داد: مولفه دیگری که بر افزایش نرخ ارز اثرگذار است، به نقدینگی مربوط می‌شود. با افزایش نقدینگی هم به تورم دامن زده و هم تقاضاها برای کالاهای واسطه‌ای و سفته بازی بیشتر شده و سوق پیدا می‌کند که معمولا در حوزه‌های طلا و ارز بیشتر نمود خود را نشان می‌دهد.
 
لاهوتی خاطرنشان کرد: بر این اساس، همه عوامل فوق اثر خود را بر نرخ ارز برجای می‌گذارد. با این حال به نظر می‌رسد که تنها راه برون رفت از این شرایط برای جلوگیری از سفته بازی هم در واردات و هم در صادرات تک نرخی شدن ارز است. اما این تک نرخی شدن ارز ممکن است امروز با معنای تک نرخی بودن ارز تفاوت‌های داشته باشد؛ چرا که بر اساس تکالیف قانونی، نرخ‌هایی برای تامین کالاهای اساسی وجود دارد و به نظر می‌رسد حتما باید بازارهای دیگر که بازار مرکز مبادله و بازار آزاد است تا حد ممکن به یکدیگر نزدیک شوند.
 
وی در پایان تاکید کرد: با این حال این مسئله به معنای آن نیست که باید نرخ ارز در بازار مرکز مبادله به بازار آزاد نزدیک شود. منظور آن است که باید نرخ‌ها به یکدیگر نزدیک شوند و فاصله میان قیمت‌های ارز کاهش یابد که در نهایت می‌تواند به کاهش تقاضا برای واردات منجر شود، چراکه نرخ ارز در این شرایط دیگر جذابیتی برای انجام واردات ندارد و در طرف مقابل نیز، صادرات نیز افزایش پیدا می‌کند؛ چراکه با تک نرخی شدن ارز، رقابت کالاهای داخلی برای صادرات و افزایش تولید بیشتر می‌شود و در نهایت به جهت افزایش صادرات و کاهش واردات اثر خود را در میان مدت بر نرخ ارز در بازار ارز بر جای خواهد گذاشت.