به گزارش نسیم اقتصاد به نقل از همشهری، سالهاست به بهانه نبود بانک اطلاعاتی جامع و شفاف، مالکیت املاک به ویژه مسکن محل اقامت خانوارها از معیارهای موثر در دهکبندی حذف شده یا سهم آن به قدری کمرنگ است که مالک یا مستاجر بودن خانوار نمی تواند تاثیر چندانی در تعیین دهک داشته باشد؛ این در حالی است که در آمارهای بانک مرکزی، سهم مسکن از هزینه خانوار در کل کشور به 35 درصد می رسد و در تهران و کلان شهرها این سهم به بالای 60 درصد می رسد.

با این حساب، خانواری که باید حدود 60 درصد و گاه بیشتر از این مقدار از درآمدماهانه خود را فقط برای تامین مسکن صرف کند، نیازمند کسب درآمدی است که در قاموس وزارت کار و سازمان هدفمندی یارانه ها خانوار را در دهک های پردرآمد قرار می دهد در حالی که عملا بخش بزرگتر درآمد فقط صرف هزینه مسکن می شود و معیشت خانوار باید با بخش کمتر درآمد تامین شود.

عباس گودرزی، سخنگوی هیأت رئیسه مجلس شورای اسلامی می گوید: امروز صرفا تراکنش‌های مالی، سفرهای خارجی و خودرو در دهک‌بندی خانوار و حذف یارانه‌ها ملاک عمل قرار گرفته است؛ اما باید زیرساخت‌های لازم برای لحاظ‌کردن مولفه‌هایی مانند مسکن و زمین نیز فراهم شود.