به گزارش نسیم اقتصاد به نقل از روزنامه همشهری، این خبر در نگاه اول می‌تواند جذاب باشد، اما سابقه طرح‌ها و حمایت‌های قانونی در مسیر افزایش جمعیت نشان می‌دهد که چندان امیدوارکننده نیست.

به‌گفته زهرا بهروزآذر، معاون رئیس‌جمهور در امور زنان و خانواده، کارت «امید مادر» با رقم 2میلیون تومان قرار است تا 2سال بعد از تولد کودک، شارژ شود تا خانواده‌ها از این طریق بخشی از هزینه‌های نوزاد را تأمین کنند. واقعیت این است که چنین طرح‌هایی نمی‌توانند در نگاهی کلان تأثیر چندانی بر نرخ تولد داشته باشند.

واقعیت بازار چه می‌گوید؟
با فرض اجرایی شدن و استمرار داشتن طرح دولت برای واریز ماهانه این هدیه، اگر نیم‌نگاهی به هزینه‌های اولیه یک نوزاد بیندازیم، مشخص می‌شود که این طرح قرار نیست بار چندانی از دوش خانواده‌ها بردارد. شیرخشک، پوشک و لباس را می‌توان در سبد نیازهای اولیه یک نوزاد جای داد و در این‌صورت می‌توان رقم 2میلیون و 900هزار تومان را برای هزینه 3قلم خرید یک کودک در ماه‌های اول تولد با توجه به حداقل استفاده و قیمت درنظر گرفت.

در صف انتظار وام و زمین 
برای اینکه بتوانیم نگاه واقع‌بینانه‌تری نسبت به طرح تازه دولت داشته باشیم، می‌توان با تکیه بر آمار و ارقام از سرنوشت اجرای طرح‌های قبلی صحبت کرد. به‌عنوان مثال در مورد وام‌های فرزندآوری باید گفت که شبکه بانکی کشور در سال 1403 بیش از 588هزار فقره تسهیلات فرزندآوری به ارزش بیش از 48هزار میلیارد تومان پرداخت کرده است، اما طبق گزارش بانک مرکزی این نکته را هم نباید فراموش کرد که هنوز بیش از 373هزار نفر در صف دریافت وام هستند. قدم دیگری که قرار بود وضعیت مسکن خانواده‌های دارای 3فرزند و بیشتر را سروسامان دهد، مربوط به واگذاری زمین به این خانواده‌ها می‌شد، اما این قانون حمایتی هم چندان چاره‌ساز نبود. با استناد به صحبت‌های دبیر ستاد جوانی جمعیت وزارت راه و شهرسازی در نیمه دوم سال گذشته باید گفت که «تا به امروز حدود 500هزار خانواده برای دریافت زمین در شهرهای با جمعیت زیر 500هزار نفر ثبت‌نام کرده‌اند که از این تعداد، 230هزار نفر تأیید شده‌اند. با وجود این، دولت تنها توانایی تخصیص حدود 50هزار قطعه زمین در سال را دارد.»

اثرگذاری حمایت‌های مالی فرزندآوری محدود است

شهلا کاظمی‌پور، جمعیت‌شناس: تشویق به فرزندآوری از طریق حمایت‌های مالی دولت‌ها را باید از چند جنبه مورد بررسی قرار داد؛ اول اینکه چنین مبلغ‌های اندکی تا چه حد می‌توانند راهگشا باشند و هزینه‌ها را تأ‌مین کنند، دوم اینکه باید بدانیم خانواده‌هایی که به دلایل مشکلات اقتصادی خیلی شدید بچه‌دار نمی‌شوند، شاید تنها 30درصد جامعه را تشکیل می‌دهند، اما درصد زیادی از زوج‌ها هستند که به‌دلیل نبود امنیت اقتصادی کلان و نبود اطمینان به حمایت‌های دولت، تمایلی به فرزندآوری ندارند و با رقم‌های 2میلیون و 5میلیون تومان به سمت فرزندآوری نمی‌روند. درواقع می‌توان ادعا کرد که شاید این کمک مالی 2میلیون تومان در ماه، برای تنها 30درصد، آن هم در بازه زمانی کوتاه‌مدت، فایده خواهد داشت، اما در گذر زمان این اثرگذاری کم و کمتر می‌شود. من همیشه وقتی در جلسات مربوط به این موضوع حاضر می‌شوم، سؤالم از مسئولان مربوطه این است که چرا این قوانین درست اجرا نمی‌شود، همیشه هم جواب می‌دهند که ما به بانک‌ها اعلام کرده‌ایم، اما عمل نمی‌کنند. ما ید طولایی در تصویب قانون داریم، اما وقتی زمان اجرا می‌رسد دیگر کسی چندان پیگیر نیست.