به گزارش نسیم اقتصاد، ناصر چمنی در گفت وگو با ایسنا، در ارزیابی ساماندهی اتباع بیگانه در کشور اظهار کرد: تمام کشورها با پدیده اتباع خارجی روبه رو هستند ولی برای اتباع بیگانه قوانینی دارند. مثلا با اینکه تمام قوانینی که در آن کشور هست رعایت می‌کنند و در برخی شغل‌ها مجوز می‌گیرند اما نمی‌توانند در همه شغل‌هایی که در آن کشور وجود دارد، کار کنند. در واقع برای اتباع خارجی کارهای خاصی تعریف شده و آنها اجازه حضور اتباع در تمام شغل‌هایشان را نمی‌دهند.
 
وی ادامه داد: در کشور ما هم باید چنین قوانینی اعمال و رعایت شود اما قبل از هر چیز باید ساماندهی اتباع بیگانه در دستور کار قرار گیرد. متاسفانه در استان‌هایی مثل تهران یا مشهد که نزدیک مرز است، افزایش تعداد مهاجرین و اتباع بیگانه را شاهد هستیم.
 
اگر حق واقعی کارگر ایرانی را بدهیم با جان و دل برای کارفرما کار می‌کند
 
این کارشناس حوزه کار درباره دیدگاه برخی که معتقدند نیروی کار ایرانی تنبل است و حاضر به پذیرش هر کاری نیست به همین دلیل از اتباع بیگانه استفاده می‌شود گفت: اگر کارگران ما تنبل بودند و تعصبی نسبت به کار نداشتند، مگر می‌توانستند در دوران جنگ در جبهه‌ها حضور پیدا کنند یا به ساخت تجهیزات نظامی که آن زمان استفاده می‌کردیم ورود کنند؟  کارگر ایرانی سختکوش و متعصب به کار است و در برابر تحریم‌هایی که از سوی کشورهای خارجی بر اقتصاد ما تحمیل شد ایستادگی کرده است منتهی نیروی کار ایرانی به دنبال حق خود است و اگر در مقابل کاری که انجام می‌دهد حق واقعی او پرداخت نشود، مایوس و دلسرد شده و به انجام آن کار تمایل نشان نمی‌دهد؛ بنابر این اگر حق واقعی کارگر ایرانی را بدهیم با جان و دل برای کارفرما کار می‌کند.
 
به گفته چمنی، نیروی کار ایرانی حتی در سخت ترین شرایط هم آمادگی خود را برای کار اعلام کرده و هیچگاه شانه خالی نکرده است از این رو اگر حقوقی که دریافت می‌کند کفاف هزینه‌های زندگی‌اش را بدهد تولید کارفرما را متعلق به خود می‌داند و با انگیزه و علاقه به کار برای کارفرما ادامه می‌دهد.
 
وی در عین حال با اشاره به افزایش تعداد مهاجرین و اتباع بیگانه در کشور گفت: متاسفانه علیرغم هشدار بسیاری از کارشناسان و سازمان‌ها نسبت به ورود بی رویه مهاجرین و افزایش تعداد اتباع بیگانه اقدام اساسی در این زمینه صورت نمی‌گیرد. برخی از اتباع خارجی برای خود مغازه باز کرده و کارفرما شده‌اند. در زایشگاه‌های کشور بیشترین زاد و ولدها متعلق به اتباع خارجی است و سهم ایرانی‌ها کاهش یافته است.
 
تا 1430 یک سوم جمعیت ایران پیر می‌شوند
 
این کارشناس حوزه کار متذکر شد: طبق گزارش‌ها تا سال 1430 دو سوم جمعیت ایران در سن پیری و کهنسالی قرار می‌گیرند و از 90 میلیون نفر 60 میلیون نفر پیر و مابقی جوان هستند، اما اتباع بیگانه از دو سومی که باقی می‌مانند بیشتر خواهد شد و شرایطی به وجود می‌آید که می‌بینیم در کشور خودمان بیگانه هستیم و این واقعیت تلخ ناشی از عدم مدیریت صحیح و سیاستگذاری‌ نامناسب است.
 
چمنی با بیان اینکه در خصوص مباحث جمعیتی باید به دورنمای آن توجه شود و دورنمای سیاست های جمعیتی حتما پیش‌بینی شود، گفت: البته سیاست های جمعیتی دست هیچکس نیست و با اینکه در مجلس کمیسیون جوانی جمعیت شکل گرفته و ایده پایگاه‌های فرهنگی افزایش جمعیت زده شده اما هیچکدام مشکل جمعیت را حل نکرده‌اند. یکی از علل عدم فرزندآوری و کاهش زاد و ولد در کشور نداشتن درآمد و مشکلات معیشتی است. هزینه‌های درمان، واکسن، شیر خشک و پوشاک بچه سرسام آور است. طبعا اگر مردم و زوج‌های جوان،  مشکل درآمد و معیشت نداشته باشند برای ازدواج و فرزندآوری برنامه‌ریزی و اقدام می‌کنند ولی تا وقتی که با دغدغه مسکن و اجاره بها و تهیه پول پیش خانه دست و پنجه نرم کنند و حقوق و دستمزدی که می‌گیرند، زیرخط فقر باشد و کفاف هزینه‌های زندگی آنها را ندهد، تمایل به ازدواج و فرزندآوری وجود نخواهد داشت.