به گزارش نسیم اقتصاد، بر اساس آمارها، نیاز سالانه کشور به شکر به عنوان یک کالای اساسی 2.2 میلیون تن است که اکنون میزان قابل توجهی از این محصول از محل تولید داخلی و مابقی کسری از محل واردات هر ساله تامین می شود.
 
آمار مصرف مواد غذایی در کشور نشان‌ می دهد که مصرف سرانه قند و شکر خانوارهای ایرانی بالاتر از میانگین جهانی و بیش از مقدار توصیه شده در سبد غذایی است، به طوری که سرانه مصرف شکر در دنیا 19.5 کیلوگرم است، در حالی که براساس برآوردهای وزارت جهاد کشاورزی، سرانه مصرف شکر در ایران 29 کیلوگرم بوده که اخیرا به حدود 24 کیلوگرم رسیده است.
 
به طور قطع مصرف بهینه مواد غذایی در کاهش واردات موثر است، اما اقدامات وزارت جهاد کشاورزی دولت سیزدهم مبنی بر برنامه افزایش تولید، تعیین مناسب نرخ خرید تضمینی چغندرقند و نیشکر و حمایت از تولیدکنندگان داخلی نقش موثری در افزایش تولید شکر و کاهش واردات این محصول داشته است.
 
طبق آمارهای گمرک جمهوری اسلامی ایران در سال 1402 حدود 726 هزارتن شکر به ارزش 477 میلیون دلار وارد کشور شد که نسبت به سال 1401 بیش از 500 هزار تن کاهش واردات را نشان می دهد. این درحالی است که در سال 1401 نزدیک یک میلیون و 265 هزار تن به ارزش 685 میلیون دلار شکر وارد کشور شده بود.
 
80 درصد تولید جهانی شکر برپایه نیشکر است. این محصول در 120 کشور جهان تولید می شود که پیشگامان تولید صنعت قند و شکر جهان برزیل، هند، اتحادیه اروپا، تایلند، چین، ایالات متحده آمریکا، روسیه، پاکستان، مکزیک و استرالیا هستند.
 
در این میان ایران نیز تمام تلاش خود را دارد که نیاز داخلی خود به این محصول را تامین کند و دیگر نیازی به واردات نداشته باشد تا ارزی از کشور خارج شود.
 
پیش از این شکر به عنوان کالای اساسی دریافت کننده ارز ترجیحی بود که به تازگی ارز ترجیحی آن حذف شده، بنابراین قیمت مصوب این کالا برای مصرف کنندگان در هر کیلوگرم به 42 هزارو 500 تومان تغییر یافته است.