به گزارش نسیم اقتصاد، احمد دنیانور در گفت‌وگو با خبرنگار مهر در زمینه قطعی برق واحدهای صنعتی توسط وزارت نیرو، چالش‌ها و تبعات این امر در جامعه، افکار عمومی، اقتصاد کلان کشور و واحدهای صنعتی به خصوص بخش فولادی کشور که به عنوان مزیت نسبی و بخش ارز آور اقتصاد جمهوری اسلامی شناخته می‌شوند، گفت: فولاد از صنایع موفق کشور کشور محسوب می‌شود و می‌تواند تولید 54 میلیون تن را تا سال 1404 به ثمر برساند. وظیفه دولت تأمین زیر ساخت‌های مورد نیاز بخش صنعتی از جمله برق، آب، گاز و راه… است، لازم است وزارت نیرو در سال‌های به وظایف خود در تأمین این زیر ساخت‌ها در طرح‌های توسعه‌ای عمل کند. همچنین باوجود اضافه شدن سالانه یک میلیون مشترک در صنعت برق، برای آن فکری شود و سالانه از تأمین برق مورد نیاز مشترک‌های پیشین به ویژه بخش صنعتی کاسته نشود.

وی افزود: چالش و دغدغه‌ای که امروز صنعت فولاد دارد این است که نه تنها در گذشته هیچ برنامه‌ریزی بلند مدتی نشده است بلکه باوجود نابرابری تراز تولید و تقاضای برق برای آینده برنامه‌ای وجود ندارد، این به این معناست که در گذشته که برنامه‌ای صورت گیرد و از این به بعد هم برنامه مشخصی در سپهر فعالیت‌ها معرفی و تصویب شود و واحدهای صنعتی این امید را داشته باشند که 3 سال یا 5 سال دیگر از این وضعیت خارج شوند.

عضو هیأت رئیسه انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران بیان کرد: کشور امروز 10 هزار مگاوات کسر برق دارد؛ اگر وزارت نیرو فقط یک سال برق واحدهای بزرگ را قطع نکند این واحدها به راحتی در سال آینده می‌توانند با ایجاد نیروگاه 10 هزار مگاوات برق تولید کنند. برای ایجاد نیروگاه 10 هزار مگاواتی، حدود 2.5 میلیارد دلار هزینه لازم است و با قطعی برق سالانه 2 میلیارد دلار ضرر و زیان فقط به 3 یا 4 شرکت بزرگ فولادی وارد می‌شود.

وی تصریح کرد: علاوه بر این مشکلات وزارت نیرو به صنعتی و فولادی‌ها برای ایجاد نیروگاه فشار می‌آورد. در حالی که این امر وظیفه صنعت نیست و وظیفه وزارت نیرو است. صنعت فولاد در بالاترین حجم به طور کل 5 هزار مگاوات برق مصرف می‌کند، که همواره 2 هزار مگاوات مصرف برق را واحدهای صنعتی-معدنی چادرملو، شرکت فولاد مبارکه… تأمین و تولید می‌کنند و 3 هزار مگاوات دیگر از شبکه گرفته می‌شود که نه تنها 3 هزار مگاوات برق مصرفی بخش فولاد را که قطع می‌کنند بلکه 2 هزار مگاوات تولیدی هم گرفته می‌شود.

دنیانور افزود: زمینه حل این چالش این است که خردمندانه راجع به صنعت برق تصمیم گرفته شود، به این معنا که وزارت نیرو به وظیفه اصلیش که تأمین زیر ساخت است، عمل کند. وظیفه صنعت ساخت نیروگاه نیست، اگر صنعت درگیر ساخت نیروگاه و همچنین طبق خواسته وزارت نفت از شرکت فولاد مبارکه با در تحویل میدان گازی به این واحد، درگیر اکتشاف گاز شود؛ پس چه کسی فولاد تولید کند؟ مگر واحدهای فولادی تخصص این امر را دارند؟ تنها توقعی که بخش صنعتی و فولادی از وزارت نیرو دارد ورود خردمندانه و عالمانه برای تأمین و حل قطعی برق است.

وی درباره تبعات قطعی برق گفت: صنعت فولاد امروزه 15 میلیون تن صادرات دارد و مزیت نسبی کشور محسوب می‌شود. اما با قوانین خلق الساعه، از جمله توقف صادرات به بهانه اینکه فولاد کالای خام صادر می‌کند، قطعی برق در تابستان‌ها و قطعی گاز در زمستان‌ها و فشارهای مالیاتی مضاعف در پایان سال، این به معنای کاهش فضا برای زندگی و نفس کشیدن صنعت فولاد است. نکته اساسی که وجود دارد. صنعت فولاد کشور با 15 میلیون تن صادرات در سال 1401 موفق شد 9 میلیارد دلار ارز آوری برای کشور داشته باشد 9 میلیارد دلار حدود 25 درصد ارز آوری کل کشور است.

عضو هیأت رئیسه انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران افزود: وقتی واحدها تعطیل شوند، اولین اتفاقی که رقم می‌خورد این است که کارگر ما بیکار می‌شود و بخش صنعتی به ناچار برای حفظ و بقای خود مجبور می‌شود اول از تمام مزایا و حقوقی که به کارگر می‌دهد بکاهد و این فشار اقتصادی مستقیم به خانواده‌ها و مردم عامه است و بعد از آن بخش صنعت مجبور به تعدیل نیرو می‌شود. این امر در سطح کلان، اقتصاد، ارز آوری و صادرات را تهدید می‌کند و چرخه اقتصاد کشور را به شدت تحت تأثیر قرار می‌دهد.

وی متذکر شد: در گذشته بر اساس محاسباتی که به طور مقدماتی انجام شده است، با قطعی برق و گاز بالای 40 هزار میلیارد تومان خسارت به صنعت فولاد وارد شده است. وزارت نیرو باید برای صنعت فولاد در حوزه برق فکری کند و در حوزه گاز هم تصمیم‌های جدی گرفته شود.